تلاش و امیدتجربه دیروز اندیشه امروز امید به فردا

موزه مقدم دانشگاه تهران یا به عبارتی خانه مقدم از جمله خانه‌های مجلل دوران قاجار، متعلق به یکی از درباریان آن دوران به نام محمد تقی خان احتساب الملک، است. احتساب الملک دارای دو پسر به نام‌های حسن و محسن بود که برای ادامه تحصیل به اروپا رفتند. حسن در فعالیت‌های ادبی، سیاسی و اجتماعی حضور فعالی داشت و در جوانی فوت کرد. از او نمایشنامه بسیار معروف «جعفرخان از فرنگ آمده» به جا مانده است.

برادر کوچکتر، محسن، پس از اتمام تحصیلات خود در رشته‌های نقاشی، تاریخ هنر و باستان‌شناسی در سال ۱۳۱۵ ه.ش به ایران بازگشت و به همراه همسر فرانسوی خود «سُلما» در خانه پدری ـ محل کنونی موزه مقدم ـ ساکن شدند و در کنار فعالیت‌های علمی به گردآوری آثار و اشیاء تاریخی و فرهنگی پرداختند.

استاد مقدم بسیاری از آثار ارزشمند جمع آوری شده مانند کاشی، قطعات سنگی تراشیده شده و غیره را با الهام از فضاهای سنتی ـ تاریخی به نحو چشمگیری در جایجای این عمارت قدیمی نصب و برخی دیگر مانند کلکسیون پارچه، چپق و قلیان، سفالینه، شیشه، تابلو نقاشی، مسکوکات، مهرها و اسناد تاریخی و غیره را با نظم و ترتیب خاصی در خانه پدری نگهداری کرد.

استاد مقدم از بنیان‌گذاران دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و استاد ممتاز این دانشگاه بود. نشان دانشگاه تهران را که با الهام از تاریخ و فرهنگ کهن ایران طراحی کرده‌ است. او اولین ایرانی است که به دریافت نشان لژیون دو نور با درجه «اوفیسیه» از طرف شارل دو گل رئیس‌جمهور فرانسه مفتخر شده‌ است. در سال ۱۳۵۱ ه.ش، زنده یاد استاد مقدم با توجه به علاقه وافرش به علم، تاریخ و هنر، خانه پدری خود را به همراه آثار نفیس گردآوری شده وقف دانشگاه تهران نمود. استاد محسن مقدم در سال ۱۳۶۶ ه.ش دارفانی را وداع گفت و پس از مرگ همسر ایشان در سال ۱۳۶۹ ه.ش، تولیت موزه مقدم در اختیار مستقیم دانشگاه تهران قرار گرفت.

موقعیت جغرافیایی و مسیرهای دسترسی

موزه مقدم در تهران، خیابان امام خمینی، بعد از خیابانشیخ هادی، جنب بانک ملت، پلاک ۲۵۱ قرار دارد. اگر قصد سفر با مترو به این موزه را دارید می‌توانید از ایستگاه‌های حسن‌آباد و دانشگاه امام علی (ع) استفاده کنید.

این موزه بین این دو ایستگاه مترو قرار دارد و با حدود پنج دقیقه پیاده‌روی به آنجا می‌رسید. وقتی در این محل قدم می‌زنید، اگر از قبل از محل این موزه آگاه نباشید اصلا فکر نمی‌کنید چنین بنایی در این محل وجود دارد. همه ساختمان‌های اطراف آن از معماری معمولی و نسبتا جدیدی برخوردار هستند، اما به درب ورودی موزه که می‌رسید همه چیز عوض می‌شود.

اولین چیزی که توجه شما را در این خانه جلب خواهد کرد حوض و شمعدانی و استفاده بسیار زیاد و مناسب و زیبا از رنگٰ‌های شاد مانند فیروزه‌ای، آبی آسمانی و بنفش است. ورودی موزه برای هر نفر ایرانی ۳۰۰۰ تومان است که با ارائه کارت دانشجویی می‌توانید از تخفیف هم بهره‌مند شوید.

معماری موزه مقدم

معماری ایرانی با رعایت اصول ساخت باغ ایرانی در این خانه به خوبی به چشم می‌آید. این خانه محل سکونت خاندان محمدتقی خان احتساب الملک از صاحب‌منصبان مشهور دربار قاجار بوده است. سپس این خانه در اختیار دکتر محسن مقدم، استاد باستان‌شناسی دانشگاه تهران و همسر فرانسوی‌اش سلما، قرار می‌گیرد.

این زوج باذوق که قدر آثار تاریخی و هنری کشورمان را به خوبی می‌دانستند شروع به جمع‌آوری آثار با ارزشی از سراسر کشورمان می‌کنند که در گزارشی مفصل به آنها خواهیم پرداخت.

گل‌کاری و فضاسازی انجام شده با گیاهان حال و هوای بسیار خوشی برای گردشگران فراهم می‌آورد.

در قسمت غربی این خانه ساختمان اربابی (برج) واقع شده است که استاد مقدم به همراه یکی از شاگردان در دانشکده هنرهای زیبا، دکتر ابوالقاسمی، در سال ۱۳۴۵ ساخته‌اند. این ساختمان با کاشی‌هایی از دوران قاجار تزیین و بخش‌هایی از هنرهای ایرانی در آن به نمایش گذاشته شده است.

در قسمت شمالی این ساختمان یک ایوان با چند طاق و ستون زیبا ساخته شده که مزین به کاشی‌هایی از دوران زندیه و قاجار  است. در وسط این ایوان حوضچه‌ای از جنس مرمر قرار دارد که از حمام فتحعلی شاه به اینجا منتقل شده و آبی که از آن جاری می‌شود توسط یک جوی باریک به داخل یک استخر می‌ریزد.

دکتر مقدم این استخر را پس از سفر به اسپانیا و الگوبرداری از  استخر و آب‌نماهای باغ الحمراء (باغی به جای مانده از دوران صدر اسلام اسپانیا) ساخته است که در اطراف آن چند فواره قدیمی هم آب را به داخل استخر می‌پاشند.

حیاط اندرونی و بیرونی با یک دیوار به نام دیوار تجدد از هم جدا شده است. 

این دیوار از چند ستون با طاق‌های کاشی‌کاری شده ساخته شده است. پایه این ستون‌ها حجاری شده و یادآور ستون‌های کاخ چهلستون اصفهان است.

پایه ستون‌ها هنگام تخریب کاخ خواهر ناصرالدین‌شاه به این خانه منتقل شدند و نمایی زیبا با ستون‌های فیروزه‌ای ایجاد کرده‌اند. کار طراحی و ساخت این دیوار زیبا را استاد هوشنگ سیحون بر عهده داشته است.

در قسمت شمالی حیاط اندرونی ایوان زیبایی قرار دارد که از چهار ستون با سرستون‌هایی با گچ‌بری کرنتی تشکیل شده است.

کار تزیینات این ایوان را هم دکتر مقدم به زیبایی هرچه تمام‌تر انجام داده است.

از طریق دو راه پله مارپیچ می‌توان به ایوان بزرگ دسترسی پیدا کرد.

قسمت بعدی خانه حیاط اندرونی است که استاد مقدم و همسرش با الهام گرفتن از طرح فرش ایرانی آن را طراحی کرده‌اند.

یک حوض و آبنمای زیبا در وسط آن قرار دارد و در چهار طرف آن باغچه‌هایی گل‌کاری شده تدارک دیده شده است.

دکتر مقدم به زیبایی دیوار این حیاط را با کاشی و ظروف قاجاری تزیین کرده و در وسط این دیوار هم یک طاق‌نمای زیبا با کاشی‌های آبی رنگ ساخته است.

کافه موزه مقدم 

این خانه لقب زیباترین و باارزش‌ترین خانه جهان را از دید بسیاری از نویسندگان و بازدیدکنندگان گرفته است. در طراحی و ساخت این خانه به اصول معماری ایرانی مانند حوض ایرانی‌، شیشه رنگی ایرانی و اصول فضاسازی باغ ایرانی توجه شده است.

_{شیشه رنگی ایرانی در ساختمان برج}

نیم نگاهی هم به معماری و فضاسازی کشورهای دیگر صورت گرفته است. برای مثال دکتر مقدم و همسرش یک باغچه ژاپنی در حیاط بیرونی ساخته‌اند.

_{حوض ژاپنی حیاط بیرونی}

به شما توصیه می‌کنیم اگر قصد گردشگری در تهران را دارید حتما به این خانه زیبا سر بزنید و زیبایی و محیط بی‌نظیر آن را از نزدیک ببینید.

خانه موزه دکتر حسابی مربوط به دوره پهلوی اول یعنی رضا شاه است که بیش از 80 سال قدمت دارد. اگر به میدان تجریش بروید و به دنبال خیابان مقصود بیگی بگردید، در خیابان دکتر حسابی، ساختمانی نظر شما را به خود جلب می کند که تمام دیوار هایش از عکس ها و نوشته های چاپ شده بر روی دیوار ها پوشیده است و وجود درب هایی سبز رنگ که آرامش نهفته در آن فضا را چند برابر می کند. در چهار راهی در خیابان فرشته که به نام دکتر حسابی نام گذاری شده است این بنا را می بینید. شاید در نگاه اول فکرش را هم نکنید که در پشت این دیوار ها چه چیزی در انتظار تان است  اما با ورود به آن جا همه چیز رنگی دیگر دارد از جنس آرامش.

این بنا به دست چه کسی ساخته شد؟

این بنا قدمتی 80 تا 100 ساله دارد و در اوایل سال های 1300 شمسی به دست معماری روس به نام ویکتور ساخته شده است که مربوط به اواخر دوره قاجار و اوایل دوره پهلوی اول است و میانگین ساخت آن تا سال 1310 شمسی ادامه داشته است. ساختمان هایی مانند کارگاه ها و آزمایشگاه ها بعد ها به دست دکتر حسابی و نقشه آن ها توسط خود ایشان طرای شده است. دکتر حسابی در 40 سال پایان عمر شان در این خانه زندگی می کرده اند. به همین دلیل فضاهایی مانند کارگاه و آزمایشگاه را طراحی کرده اند تا در فضایی که سکونت داشته اند همچنین، فضایی برای انجام امور کاری شان وجود داشته باشد.

معماری این بنا در گذشته چگونه بوده است؟ 

معماری خانه موزه دکتر حسابی در ابتدای سال هایی که ساخته شده بود مختص به یک فضا آن هم ساختمانی برای سکونت بوده است اما بعد ها کم کم ساختمان های دیگر به این فضا اضافه شده است. این تغییرات پس از سال هایی که دکتر حسابی در این فضا سکونت داشتند صورت می گیرد و امروز هم برخی از فضا ها در حال بازسازی و همچنین در حال ساخت هستند. به دلیل اینکه زیر بنای این مکان 4000متر است، به جز فضایی که به باغ اختصاص دارد، فضا های بسیار بزرگی وجود دارد که می توان در آن به ساخت بنا پرداخت.

در طی سال های مختلف ساختمان هایی ساخته شده است که هر کدام با کاربری مشخصی ایجاد شده است. کل بنا در سه طبقه طراحی شده است که نشست های کاری و نیاز بنیاد علمی و فرهنگی بوده است. به همین دلیل آقای دکتر حسابی تصمیم به طراحی این فضا ها می گیرند. کتابخانه در طبقه دوم و کارگاه ها و آزمایشگاه ها در طبقه سوم قرار دارند. فضایی که امروزه به موزه دکتر حسابی معروف است و برای بازدید عموم آزاد است، در طبقه سوم این مجموعه قرار گرفته است.

موزه ای بسیار دیدنی از تمامی وسایل شخصی آقای دکتر حسابی اعم از لباس ها، عینک ها، ساعت ها و دیگر وسایل شان و همچنین مدارک و لوح های تقدیر از کشور های مختلف که در یافت کرده اند، موجود است و همچنین آقای دکتر حسابی به دلیل علاقه شان به پرندگان و نگهداری انواع گونه آن ها، فضایی را در باغ منزل شان در میان حیاط طراحی کرده اند که برای نگهداری از آن پرندگان است و وجود حوض زیبایی که بر روی آن گل های نیلوفر وجود دارد این زیبایی را چند برایر کرده است.

با ورود به فضای حیاط خانه موزه دکتر حسابی گویی هیچ هیاهویی در بیرون از این در وجود ندارد. آنقدر صدای این پرندگان گوش نواز است که آرامش در آن موج می زند. بعد از سال 1371 که آقای دکتر حسابی چشم از جهان بستند و خانه ایشان به موزه برای عموم تبدیل شد و در طبقه دوم بنا فضایی را به عنوان فروشگاه لوازم فرهنگی در نظر گرفته اند که در آن به فروش مجسمه آقای دکتر حسابی، کارت پستال و کتاب “استاد عشق” به نوشته فرزند ایشان آقای ایرج حسابی که جمع آوری و تالیف کرده اند به فروش می رسد.

کاربری امروز خانه دکتر حسابی چیست؟

به دلیل وجود چندین ساختمان در این مجموعه کاربری هر ساختمان با ساختمانی دیگر متفاوت است، اما در حال حاضر ساختمانی که در گذشته آقای دکتر حسابی در آن سکونت داشتند، محل سکونت فرزند ایشان آقای ایرج حسابی است و دیگر فضاها مانند ساختمان موزه، ساختمان کتابخانه، ساختمان هایی مانند کارگاه ها و آزمایشگاه ها همانطور که در ابتدای مطلب معرفی شده برای بازدید عموم آزاد است. در واقع هر ساختمان با دیگری فرق می کند، اما اگر ساختمان اصلی بنا را در نظر بگیریم مانند گذشته است و کاربری آن تغییر نداشته است و در حال حاضر بازدید از این فضای سکونت برای عموم آزاد نیست. اگر از تغییر کابری آن بخواهیم بگوییم، تبدیل آن از منزل شخصی در زمان حیات ایشان به موزه فعلی است.

مالک امروز خانه موزه دکتر حسابی چه کسی است؟

مالک اول این بنا پدر دکتر حسابی بوده است که پس از سال ها این خانه را به فرزند شان دکتر محمود حسابی می دهند و پس از مرگ ایشان در سال 1371، فرزند دکتر حسابی یعنی آقای ایرج حسابی در آن سکونت دارند و مالک خانه موزه دکتر حسابی هستند.

کلام آخر…

خانه موزه دکتر حسابی از آن مکان هایی است که باید برای دیدنش وقتی را بگذارید و چه از این بهتر که در این هوای خوب بهاری این بازدید صورت نگیرد. فضایی آکنده از حس سر زندگی و پویایی که جانی دوباره به افکار تان می دهد. باغی زیبا که با ورود به آن تمامی اصوات نا هنجار از بین می رود و تمام آنچه می شنوید صدای پرندگان خوش صدای این باغ است. دیدن این موزه را از دست ندهید.

شرکت توسعه فضاهای فرهنگی شهرداری تهران در راستای انجام بخشی از رسالت فرهنگی خویش و با تأکید بر حضور یاد و جایگاه الگوهای فرهنگی جامعه‌ اسلامی و ایرانی، درصدد مرمت سرا های مشاهیر این فرهنگ است.

اختصاص فضای مسکونی و محیط زندگی مشاهیری که در تهران زیسته‌اند به «یادخانه» هایی با نام خود این بزرگان، و ایجاد موزه‌ای از آثار و یادگارهای ایشان، همراه با فضایی که اهل هنر و فضل و فرهنگ امروز نیز، گه گاه در آن گرد آیند و نشستی و دیداری و سخنی داشته‌ باشند و یا ایجاد بنیادی برای حفظ و انتشار آثار بازمانده از صاحب سرا، از جمله اهداف این سازمان است.

خانه شهید آیت الله محمد بهشتی خانه ای است دو طبقه که اوایل سال 1390 به دستور شهردار محترم تهران خریداری و در دستور کار تغییر کاربری به موزه، با هدف آشنایی هر چه بیشتر با شخصیت و اندیشه های شهید آیت الله دکتر سید محمد حسینی بهشتی قرار گرفت. این موزه در برگیرنده یادگارهایی از آن شهید و یادآوری هایی از روزهای انقلاب و شخصیت های آن دوران است.

فضای موزه در طبقه همکف

در بخش همکف موزه، فضای شورای انقلاب اسلامی بازسازی شده است و به ایجاد حس فضایی شورا که به فرمان حضرت امام خمینی با همکاری آقایان مرتضی مطهری، محمد جواد باهنر، محمد رضا مهدوی کنی، سید عبدالکریم موسوی اردبیلی و چند تن دیگر از بزرگان تشکیل می شد، پرداخته شده است.

در این بخش هم چنین کتابخانه شخصی ایشان با محتوای قرآنی، دینی، فلسفه و اخلاق، جامعه شناسی و حتی فیزیک و زیست شناسی و علوم تجربی احیا گردیده است. در ادامه ی این فضا، ورود به گالری تصاویر را داریم که شامل تصاویر حزب جمهوری اسلامی، سفر به پاریس، دستگیری و بازداشت توسط ساواک، سفر به ترکیه، لبنان و سوریه، سفر به هامبورگ و تأسیس مرکز تحقیقات اسلامی، تأسیس دبیرستان دین و دانش، جلسات گفتار ماه، مدرسه حجتیه، مدرسه صدر، تولد و شجره نامه ای است که اصالت آن تا امام زین العابدین می رسد.

فضای پژوهشکده و نشر اندیشه ها در طبقه اول

این بخش از موزه، دارای بانک اطلاعاتی جامع، از روزنامه ها، اعلامیه ها، اسناد محرمانه و ... می باشد. هم چنین کتابخانه ای جامع و مفصل از کتاب های شخصی ایشان و مقالات و کتاب های تدوین و تألیف شده توسط ایشان را شامل می شود. مجموعه ای از تصاویر و فضای کوچک زیر زمین، فضای حیاط با همان محبوبه های شب، رازقی ها و گل های محمدی فضای این بخش را تکمیل نموده است.

پتانسیل های موزه سرا

موزه سرای شهید بهشتی از پتانسیل های ویژه ای برخوردار است که از جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد.

جهت بازدید از موزه می توانید به آدرس: خیابان شریعتی، خیابان شهید دستجردی، کوچه صبر، خیابان شهید مطهری، کوچه شهید بهشتی، شماره 12، خانه موزه شهید آیت الله محمد بهشتی مراجعه نمایید.

جهت ارتباط با موزه و هماهنگی بازدید می توانید با شماره های زیر تماس حاصل نمایید.

تلفن: 22263500 و

سرای شهید بهشتی از پتانسیل های ویژه ای برخوردار است که از جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد.

جهت بازدید از موزه می توانید به آدرس: خیابان شریعتی، خیابان شهید دستجردی، کوچه صبر، خیابان شهید مطهری، کوچه شهید بهشتی، شماره 12، خانه موزه شهید آیت الله محمد بهشتی مراجعه نمایید.

جهت ارتباط با موزه و هماهنگی بازدید می توانید با شماره های زیر تماس حاصل نمایید.

تلفن: 22263500 و

موزه خصوصی بشرویه که در اردیبهشت ماه سال ۱۳۸۷ افتتاح شده است، نخستین موزه خصوصی ایران است که با همکاری بخش خصوصی در خانه تاریخی ملا عبدالله تونی، واقع در بافت تاریخی شهرستان بشرویه (محله میانده) ایجاد و راه‌اندازی شده است. این بنا که در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده، دارای بیش از ۲ هزار شی تاریخی است.

_{عکس از: هادی اسدی}

تاریخچه

این بنا با معماری اصیل خانه‌های چهار ایوانی صفویه، زادگاه یکی از علمای بزرگ ایران در همین دوره به نام ملا عبدالله تونی بشروی بوده که اجدادشان از اصفهان به بشرویه نقل مکان کرده‌ بودند. ملا عبدالله تونی در این شهر دروس مقدماتی خود را خوانده و سپس به اصفهان بازگشته است. وی در مسیر رفتن به کربلا، در کرمانشاه فوت کرده و در همان جا نیز دفن شده است.

_{عکس از: هادی اسدی}

معماری

با توجه به گفته‌ افراد محلی، بنای موزه خصوصی بشرویه حدود ۴۰۰ سال قدمت دارد و با توجه به تزئینات معماری آن، تقریبا همزمان با بنای مسجد میانده ساخته شده است. ورودی این بنا در انتهای کوچه بن‌بستی قرار دارد که بازدیدکنندگان پس از ورود به بنا، داخل دالانی طولانی قرار می‌گیرند و با چرخشی ۴۵ درجه‌، از گوشه جنوب شرقی به داخل منزل راه پیدا می‌کنند. 

ایوان زمستانی

این ایوان که در ضلع شمالی بنا قرار گرفته، برای استفاده در فصل زمستان طراحی شده و در فصول سرد سال، بسیار آفتابگیر است. سقف آن دارای رسمی بندی‌های گچی بسیار زیبا بوده و در ایوان این مکان، ظروف سفالی و چینی متعلق به دوره‌ صفوی و قاجاری نگهداری می‌شود.

ایوان تابستانی

این ایوان که در ضلع جنوبی بنا قرار گرفته، علاوه بر آن که به طرف جریان باد غالب شهر طراحی شده، اجازه ورود آفتاب به درون بنا را نیز نمی‌دهد و به همین دلیل، در فصول گرم سال دارای هوایی خنک است. اکنون ایوان تابستانی جایگاهی برای نگهداری لوازم ریسندگی و بافندگی است.

انباری یا خانه کندو

در این اتاق کندوی بزرگی نصب شده که جهت ذخیره‌سازی گندم مورد استفاده قرار می‌گرفته است. اکنون در این اتاق علاوه بر کندو، خمره‌های سفالی، ظروف مختلف استحمام و انواع ترازوها به نمایش گذاشته شده است.

موزه مردم‌شناسی روستای کندلوس دارای آثار ارزشمندی است که آن را از سایر موزه‌های کشور مستثنی می‌سازد؛ این مجموعه برای زنده نگاه داشتن فرهنگ، هنر و سنت‌های زیبای مردم کجور تاسیس شده است.

منطقه مازندران، نوشهر در استان مازندران، شهری است که فاصله مناسب بین دریا و جنگل از آن شهری زیبا و چشم نواز ساخته است. این شهر یک بخش کوهستانی دارد به نام سرزمین کجور که در تاریخ جایگاه ویژه‌ای را به خود اختصاص داده است.

7 کیلومتر بعد از مرزن آباد به دوراهی کجور می‌رسید، در این راه فرعی بعد از طی کردن حدود ۴۲کیلومتر مسیر کوهستانی به روستای کندلوس خواهید رسید؛ روستای 4 هزار ساله‌ای که همه زیبایی‌هایش را جایی میان دره‌های البرز مرکزی در جنوب دریای خزر و میان کوه‌ها پنهان کرده است و خودش را تنها به کسانی نشان می‌دهد که به سراغش می‌روند.

دهکده‌ای زیبا، دلنشین چون نگینی در حلقه، نگاه‌ها را به خود کشانده است

کندلوس، دهکده‌ای که هرگز سودای شهر شدن را نداشته است و بر محور تاریخ و فرهنگ خویش و طبیعت خدادادی برای دستیابی به یک الگوی توسعه روستایی برای رسیدن به یک جامعه آباد، سعید و اصیل تلاش و تفکرش را تمرکز داده است.

معماری روستایی زیبای این دهکده، کندلوس را جز 11 روستای دارای بافت با ارزش کشور قرار داده است تا غنای" محیط زیست ساختنی یا ساخته شده" همراه با محیط زیست فرهنگی و محیط زیست طبیعی، کندلوس، میزبان شایسته‌ای برای عاشقان شگفتی‌های طبیعت و تاریخ و معماری باشد.

روستایی که فرهنگسرا و موزه مردم‌شناسی دارد و اهالی می‌گویند هرگز دزد نداشته است.

روستایی که عده‌ای می گویند گذرگاه رستم قهرمان شاهنامه فردوسی بوده است و در خانه‌ها حتی درب 9 ماه از سال که خالی از سکنه است باز است؛ مردم این روستا در مهمان‌نوازی شهره‌اند و جمعیت روستا در ماه‌های گرم سال بیشتر از ماه‌های سرد است.

خانه‌های قدیمی با نمایی از چوب، سقف‌های چوبی، پنجره‌های کوچک زیبا، دیوارهای کاه گلی و کوچه‌های سنگ فرش شده، چشمه‌های آب معدنی و نهرهای جاری نمای روستای کندلوس را می‌سازند.

نگاهی موزه مردم‌شناسی کندلوس

در شهرستان نوشهر و در منطقه کوهستانی بخش کجور روستای هدف گردشگری کندلوس واقع شده است که حدود 66 کیلومتر با شهر نوشهر فاصله دارد.

این روستای تاریخی در مجاورت روستاهایی چون زانوس، گیل‌کلا، میرکلا قرار دارد.

موزه کندلوس دارای امکاناتی چون رستوران، فروشگاه، واحدهای اقامتی، مهمان‌سرا، طبیعت‌گردی است.

در ایام سال ساعات بازدید از موزه از ساعت 9 تا 18 است ولی برای رفاه حال گردشگران در ایام نوروز و تابستان از ساعت 9 تا 20 هر روز اماده بازدید گردشگران است.

این موزه تاریخی و مردم شناسی کندلوس در سال 90 بالغ بر 60000 گردشگر ایرانی و خارجی را میزبانی کرده است و همچنین موجب شهرت و معروف شدن کندلوس در سطح کشور و در سطح بین‌المللی شده است.

موزه مردم‌شناسی این روستا دارای آثار ارزشمندی است که آن را از سایر موزه‌های کشور مستثنی می‌سازد؛ این مجموعه برای زنده نگاه داشتن فرهنگ، هنر و سنت‌های زیبای مردم کجور تاسیس شده است.

موزه کندلوس که اولین موزه روستایی در جهان است سوژه‌های منحصر به فردی را در خود جای داده نظیر سند شهر سمنگان محلی که رستم فردوسی با تهمینه ازدواج می‌کند، کتاب خارستان سعدی، صدای مظفرالدین شاه و فونوگراف و نظایر آن همچنین کتاب‌های خطی، نقاشی‌های پشت شیشه،اشیای فلزی، ظروف سفالی، سکه‌های باستانی و بافته‌های مردم روستاها بخشی از این مجموعه است.

این موزه حاصل تلاش کم نظیر علی‌اصغر جهانگیری یکی از اهالی همین روستاست که دوران کودکی خود را در کندلوس که زمانی جزء منطقه محروم مازندران به شمار می‌رفت، سپری کرده و با پشت سر گذاشتن سختی‌ها و اتمام تحصیلات مقطع دکترا در آمریکا به روستای کودکی خود بازگشت و برای آبادانی آن تلاش کرد.

دراین بین، کندلوس گواه روشنی است که کشف اشیای با ارزش تاریخی مانند جام‌های سفالی و ابزارهای زندگی و کشاورزی سلاح‌ها، قفل‌ها و اشیای زینتی، نمایانگر تمدن کهنی است که قدمت آن حداقل به چهارهزار سال می‌رسد.

این اسناد و اشیای به همت دکتر جهانگیری در موزه مردم‌شناسی کندلوس (واقع در همین روستا) جمع‌آوری شده و در معرض دید همگان قرار دارد.

 برای رسیدن به موزه دهکده باید از میان کوچه‌های باریک و سنگفرش روستا بگذرید.

البته در این مسیر حتماً زمانی را صرف دیدن خانه‌های منحصر بفرد و سرشار از خاطره و تاریخ این روستا می‌کنید.

اگر به کندلوس سفر کردید حتما به موزه گیاهان دارویی این روستای ارزشمند سر بزنید، مجموعه کشاورزی که به کار کشت، تولید و بسته‌بندی گیاهان اصلی دارویی، معطر و روغن‌های گیاهی مشغول است.

اهمیت این مجموعه جدا از این موارد به دلیل کاشت گیاه ژنتیک‌های ارزشمند در آن است.

مردم روستای کندلوس، به زبان مازندرانی(کجوری) حرف می‌زنند.

" کمال الملک " در سفری که به همراه ناصرالدین شاه به این روستا داشته است، تابلویی از این دهکده نقاشی کرده که در حال حاضر در" کاخ موزه صاحبقرانیه " قرار دارد.

در حال حاضر این موزه که حاصل تلاش شبانه‌روزی بنیان‌گذار آن است نیازمند حمایت بیشتر مردم و مسئولین است تا به فراموشی سپرده نشود.