۱ مطلب با کلمهی کلیدی «ایرانیان موفق» ثبت شده است
-
۲۶ شهریور ۹۸ ، ۲۲:۳۵ بزرگان ایران امروز ۰ نظر
در زندگی نامه بابک فردوسی اینگونه آمده است که: بابک فردوسی در ۷ نوامبر سال ۱۹۷۹ در شهر فیلادلفیا در ایالت پنسیلوانیا آمریکا متولد شد. پدر بابک اهل ایران و مادرش بزرگ شدهٔ آمریکا است. خانواده بابک فردوسی پس تولد فرزندشان به منطقهٔ خلیج سن فرانسیسکو مهاجرت کردند. خانوادهٔ بابک بار دیگر در سال ۱۹۹۱ به توکیو نقل مکان کردند. درآنجا بابک در یک مدرسهٔ انگلیسی زبان تحصیل خود را در مقطع دبیرستان به پایان برد.
بابک پس از قبولی در مقطع دبیرستان در سال ۱۹۹۷ در دانشگاه واشینگتون ثبت نام کرد. او که از کودکی رویای رسیدن به بالاترین درجات رشتهٔ هوا و فضا را در سر می پروراند، موفق شد تا از دانشگاه واشینگتن در همین رشته فارغ التحصیل شود. بابک فردوسی در همان سال ها زیر نظر برندهٔ نوبل فیزیک، هانس جرج دهملت، به عنوان یکی از اعضای تیم تحقیقاتی فعالیت می نمود.
بابک فردوسی کیست؟
بابک فردوسی در سال ۲۰۰۱ در مؤسسه فناوری ماساچوست در رشتهٔ هوا و فضا ثبت نام نمود و در آنجا به گروه Lean Aerospace Initiative پیوست و تا سال ۲۰۰۳ در این گروه باقی ماند. بابک فردوسی پس از جدا شدن از گروه LAI، در سمت مهندس در آزمایشگاه پیشرانه جت در سازمان ناسا مشغول به فعالیت گردید و در پروژهٔ مریخ نورد کنجکاوی شرکت نمود. وی همچنین در پروژه کاوشگر کاسینی-هویگنس به عنوان یکی از اعضای آن پروژه فعالیت می کرد.
بابک فردوسی فارغ التحصیل دانشگاه واشنگتن و موسسه فن آوری پرآوازه ماساچوست (MIT) است. این موسسه متعلق به گروه معدودی از مهندسان نخبه می باشد که در دهه اخیر پروازهای فضایی ناسا را هدایت می کنند.
فرود موفقیت آمیز کاوش گر ناسا بر سیاره مریخ نه تنها این سازمان را به دستاوردی مهم در زمینه فن آوری رساند، بلکه چهره ای کاملاً جدید و غیرمتداول به ناسا بخشید و دانشمندان مسئول این پروژه را نیز تبدیل به ستارگان دنیای مدرن کرد.بابک فردوسی، مهندس پرواز ایرانی آمریکائی ناسا در جریان فرود آوردن کاوشگر ناسا به نام “کنجکاوی” (Curiosity) به مریخ توجه افراد زیادی را به خود جلب نمود. شهرت فردوسی نه تنها به دلیل سهیم بودن او در این موفقیت علمی، بلکه مدل موی غیرمتداولش بوده است. موهای بابک که در دو سمت سرش با طرح چند ستاره تراشیده شده با رگه های آبی و قرمز در وسط سرش، حدس زدن در مورد شغل او را برای کسی کمی سخت می کند.
بیشتر شهرت کارمندان ناسا تا به حال به خاطر تبهر در رشته تخصصی خود بوده و در دیگر زمینه ها، از جمله روابط اجتماعی بسیار ناتوان و یک بعدی. پس از پخش زنده فرود آوردن کاوشگر ناسا از مرکز کنترل ناسا، این تصویر کلیشه ای ناگهان تغییر کرد.
این بار تنها متخصصان و دانشمندان نبودند که به مناسبت این موفقیت در تاریخ بشر شادی کردند. حدود ۹۱۰ هزار کاربر اینترنتی خبرهای مربوط به “کنجکاوی” را در توئیتر دنبال می کنند، ۲۵۰ هزار نیز در فیس بوک به گروه طرفداران این مریخ نورد پیوسته اند.مشهور شدن بابک فردوسی نیز سریع و غافل گیرکننده بود. دنبال کنندگان بابک فردوسی در توئیتر در مدتی کوتاه از ۲۰۰ نفر به ۴۶ هزار نفر رسیدند. بابک فردوسی خودش از این استقبال وسیع در اینترنت تعجب کرده و در گفت و گویی با روزنامه لوس آنجلس تایمز می گوید:
“هیچ وقت فکر نمی کردم که مدل مو بتواند برای فضانوردی اینقدر مفید باشد. اما اینکه موهای من باعث این شد که جوانان تصور جذابتری نسبت به علم داشته باشند، مرا خوشحال می کند.”
موفقیت یک ایرانی در پروژه مهم سازمان فضایی ناسا علاوه بر جهانیان، ایرانیان را به وجد آورد و با یک جستجوی کوتاه در موتور های جستجو مشخص می شود که ایرانیان چقدر این خبر و این موفقیت علمی را پیگیری و همچنین به ایرانی بودن بابک فردوسی افتخار کرده اند.مصاحبه زیر با بابک فردوسی درباره مریخ نورد کنجکاوی و آنچه او امیدوار است روی سطح مریخ کشف کنند است. این مصاحبه در سال ۲۰۱۳ و در مجله ambassador منتشر شده است.
در ساعت ۱۰:۳۲ بعدازظهر روز ۵ آگوست هنگامی که مریخ نورد کنجکاوی بر سطح سیاره سرخ فرود آمد، آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا (JPL ) پس از ۹ سال برنامه ریزی دقیق وسخت غرق در اشک شوق شد. همانطور که جهان شاهد نتیجه ی کار سخت دانشمندان و مهندسانی بود که سطح نورد را برای این سفر طولانی آماده کرده بودند، ما همچنین شروع سفر بلندپروازانه ترین اکتشاف ناسا در سیاره دیگر را تماشا کردیم. یکی از مهندسان، به طور خاص در طول پوشش خبری فرود کنجکاوی، به یک تصویر رسانه ای تبدیل شد: بابک فردوسی، با مدل موی عجیب خود، به چهره ی جوان و خوش قیافه این ماموریت در سراسر اینترنت تبدیل شد. بابک از این توجه ناگهانی شگفت زده شد ولی از این فرصت برای ایجاد علاقه به ماموریت کنجکاوی استفاده کرد. بابک، که در سال ۱۳۷۶ از دبیرستانی آمریکایی در ژاپن فارغ التحصیل شد، از آزمایشگاه پیشرانش جت درباره ی علاقه خود به اکتشافات فضایی و اهمیت مریخ می گوید.
چرا تصمیم گرفتید وارد رشته مهندسی هوافضا شوید؟
در ابتدا، مطمئن نبودم چه کاری می خواهم انجام دهم، هر چند من همیشه به علوم علاقه داشتم. وقتی در دبیرستان بودم، برنامه ریزی می کردم تا در دانشگاه فیزیک بخوانم. اما به محض آنکه فارغ التحصیل شدم، رهیاب مریخ Mars Pathfinder ( در سال ۱۳۷۶) در حال فرود در مریخ بود و تنها دیدن سطح نشینی به اندازه ی یک ماشین روی آن سیاره سرخ رنگ باعث شد که بخواهم کاری فوق العاده مثل آن انجام دهم. فقط به این فکر می کردم که افرادی روی آن دستگاه کار کرده اند، و در حال حاضر دستگاه در سیاره ی دیگری در حرکت است. اینطور بود که من مجذوب این رشته شدم.
چالش برانگیزترین جنبه ماموریت کنجکاوی چیست؟
در حال حاضر، ما خوش شانس هستیم که می توانیم این مقدار زمان را در طول کار برای هر مشکلی صرف کنیم، اگرچه مشکلات هنوز در حال افزایش هستند. چالش برانگیز ترین مرحله قبل از فرود، برنامه ریزی یک فرود خوب بود. اکنون که ما بر روی سطح مریخ هستیم، بزرگ ترین چالش تصمیم گیری برای مرحله بعد است. تیم علمی مشغول برنامه ریزی آنچه می خواهیم روی مریخ انجام دهیم و مناطق جالب برای اکتشاف است. آیا این مناطق ارزش تحقیقات بیشتر را دارند یا بهتر است ادامه داده و تلاش کنیم منطقه بزرگ تر با تنوع بیشتری را پیدا کنیم؟ این ها تصمیماتی هستند که فاکتورهای زیادی را شامل می شوند و کمتر انتخاب های مهندسی هستند.
بنابراین، قبل از فرود چه مناطقی را برای اکتشاف در ذهن داشتید؟
ما یک کمیته بزرگ انتخاب داشتیم که از اعضا جامعه علمی تشکیل شده بود و از اطلاعات سطح نورد ها و مدارگرد های قبلی استفاده می کردند ( ما در حال حاضر دو مدارگرد در مریخ داریم و البته در گذشته تعداد آنها بیشتر بود). با توجه به تمام داده هایی که در طول سال ها جمع آوری شده است، می توان گفت مناطقی وجود دارد که ممکن است نشانه ای از حضور آب های تاریخی داشته باشد. علاوه بر تصمیم گیری درباره ی مناطق جالب، ما همچنین باید مطمئن شویم تمام آن مناطق برای فرود امن هستند. برای مثال ما به زمان کافی برای باز شدن چتر نجات نیاز داشتیم تا سرعت فرود را کم کند، بنابراین نباید در منطقه مرتعی فرود می آمدیم. همچنین نیاز داشتیم اطمینان حاصل کنیم که سطح منطقه بسیار سنگلاخی یا پر از صخره و دهانه نباشد زیرا فرود روی یکی از این موارد می تواند مریخ نورد را واژگون کند.
مریخ نورد کنجکاوی در مریخ
آیا انتخاب محل فرود یک تصمیم پراسترس بود؟
ما برای رسیدن به این نتایج یک فرایند چند ساله داشتیم. این کار به طور اساسی به عهده دانشمندان است. آنها همه منافع ممکن را در نظر می گیرند، سپس بررسی می کنند که آیا از دیدگاه مهندسی امکان پذیر است یا خیر و پس از آن نتایج را به چند منطقه کاندید محدود می کنند. و هنگامی که ما مناطق را محدود می کنیم تقریبا مطمئنیم که این مناطق امن و جالب هستند.
انتظار می رود کنجکاوی برای چه مدت فعالیت کند؟
ما یک نوع “ضمانتنامه” دو ساله داریم، البته اگر کارمان را درست انجام داده و مطمئن باشیم همه چیز ایمن است و به قوانین و دستورالعمل هایی که برای عملیات ایجاد کرده ایم پایبند باشیم، امیدواریم که بیش از این زمان مثلا برای ۱۰ تا ۱۵ سال ماموریت به طول انجامد. خوشبختانه، هیچ بخشی از سطح نورد اگر از آن به خوبی مراقبت کنیم، قبل از این زمان مشکلی نخواهد داشت.
یک روز عادی شما در آزمایشگاه پیشرانش جت چگونه است؟
واقعا بستگی دارد. روزهایی هست که زمان من ضرورتا “در کنسول” یعنی جایی که ما سیگنال های سطح نورد را بررسی کرده و اطمینان حاصل می کنیم آنچه روز قبل برنامه ریزی کردیم به آن ارسال و با موفقیت اجرا شده است، سپری می شود. در روزهای دیگر، ما در بخش برنامه ریزی هستیم، یعنی تصمیم گیری برای آنچه می خواهیم انجام شود و اینکه چطور دستورات را سازمان دهی کنیم. در بعضی روزها، من روی پروژه های بلند مدت مانند بررسی مطالعات دمایی مریخ که از آنچه انتظار داشته ایم متفاوت بوده است، کار می کنم.
چه اتفاقی می افتد اگر قسمتی از سطح نورد با مشکل مواجه شود؟
برای اکثر قسمت ها، سطح نورد به گونه ای طراحی شده است که به خوبی از خود مراقبت کند. برای مثال، اگر در طول چند روز نتواند چیزی از زمین دریافت کند، با آنتن هایش شروع به جستجوی زمین در آسمان می کند و همچنین سطح نورد طوری برنامه ریزی شده است که در زمان های به خصوصی شروع به کار کند، بنابراین ما می دانیم برای حفظ انرژی چه زمان هایی سیگنال ارسال کنیم. اگر رایانه دارای مشکل باشد، باید رایانه ها را جایگزین کند ( ما یک رایانه اولیه و یک پشتیبان در سطح نشین داریم). اگر از نظر الکترونیکی مشکل وجود داشته باشد و یا سویچ ها کار نکنند، می تواند برد ها را تعویض کند تا سویچ ها روشن شوند. در شرایط ساده، سطح نورد می تواند از خود مراقبت کند و سپس به ما گزارش کند که با چه مشکلی مواجه شده است و تیم ما می تواند تصمیم بگیرد دستورات بیشتری برای تحقیقات بفرستد و یا اگر مشکل واضح است و ما از آن اطلاع داریم، می توانیم روی راه حل کار کنیم. ما باید تا حد ممکن مشکلات را پیش بینی کنیم زیرا بدیهی است که تا زمانی که سطح نورد روی مریخ است ما هیچ راهی برای دسترسی فیزیکی برای نگهداری از آن نداریم.
به نظر شما چه چیزی در ماموریت کنجکاوی قابل توجه است؟ چرا مریخ و چرا حالا؟
به طور کلی مریخ برای ما یک مکان بسیار جذاب است. و شما به عنوان یک دانشمند، هرگز نمی خواهید که فقط از یک نقطه اطلاعات داشته باشید. ما اکتشافات علمی بسیاری از زمین انجام داده ایم اما زمین فقط یک سیاره از ۸ سیاره است. البته مریخ از بعضی جهات بسیار شبیه به زمین است. فقط به تصاویری که از مریخ داریم نگاه کنید، شما را به یاد صحرای آریزونا می اندازد. از نقطه نظر کیهانی نیز، جاذبه در مریخ آنچنان با جاذبه زمین تفاوتی ندارد، همچنین مریخ در گذشته آب داشته است و در تابستان در طول روز درجه حرارت آن می تواند به سطح زمین برسد. بنابراین شباهت هایی با زمین وجود دارد اما بدیهی است ک مریخ اکنون یک مکان کاملا متفاوت از زمین است. بنابراین ما به آنجا می رویم نه فقط برای درک مریخ بلکه برای درک آنچه زمین را اینگونه منحصر بفرد کرده است. و اگر ممکن است مریخ در گذشته حیات داشته باشد، پس احتمال وجود حیات در جهان بزرگتر از آنچه تصور می کردیم است.
اخیرا تبلیغات زیادی درباره ی ماموریت های خصوصی به مریخ وجود داشته است. شما فکر می کنید این ماموریت ها عملی باشد؟ آیا شما حاضر هستید به این سفرها بروید؟
بله چند پروژه وجود دارد. پروژه “Inspiration Mars” که می خواهد ماموریتی ۵۰۰ روزه با یک پرواز کنارگذری از مریخ داشته باشد. و پروژه دیگری با نام “Mars One” که برای یک شرکت هلندی است و می خواهد یک کلنی در مریخ ایجاد کند. به نظر من هر دو اینها از نظر فنی امکان پذیر هستند اما آنها به روشنی رویکردهای متفاوتی در مراحل ابتدایی خود دارند. من خوش بین هستم و دوست دارم جاذبه های بیشتری در مریخ ببینم، حتی اگر این برنامه ها از طرف ناسا نباشند. اگر این شرکت ها می توانند ثابت کنند که تکنولوژی هایشان کار می کنند و به نحوی این ریسک را بپذیرند، این کار بسیار جذاب است. این یک رقابت نیست؛ همه ی ما می خواهیم مریخ به عنوان یک مقصد موفق عمل کند. من دوست دارم این موفقیت را ببینم اما به شخصه نمی خواهم در حال حاضر به آنجا بروم. من دوست دارم که بیش از حد در اطراف مردم باشم بنابراین برای من خیلی سخت خواهد بود که بقیه عمرم را با فقط ۴ نفر زندگی کنم. و من فکر می کنم این چیزی است که در پروژه کلنی مردم از آن اطلاع دارند، آنها این موضوع را روشن کرده اند که این یک سفر یک طرفه خواهد بود. من نمی توانم تصور کنم که چطور می توان در چنین پروژه ای پیشقدم شد. احتمالا هیجان انگیز است اما همچنین بسیار ترسناک خواهد بود.
چه چیزی خانواده شما را به ژاپن آورد؟
پدرم یک استاد است که در بخش مطالعات خارجی در دانشگاه توکیو مشغول به کار است. من نمی دانم چه چیزی باعث شد او برای این جایگاه درخواست دهد اما وقتی فرصت تدریس در ژاپن برای او ایجاد شد، فکر کرد این می تواند فرصتی مناسب برای پسرش باشد که در کشوری دیگر زندگی کند و فرهنگ جدیدی را تجربه کند. البته قرار بود فقط یک اقامت دو ساله باشد اما من هفت سال در آنجا بودم و از دبیرستان ASIJ(دبیرستان آمریکایی در ژاپن) فارغ التحصیل شدم. من از آن اقامت خوشحالم! زیرا معلم شیمی من در آن سال ها یکی از دلایلی است که من امروز در این جایگاه هستم.
توصیه شما به دانش آموزانی که می خواهند وارد این رشته شوند چیست؟
خودتان را مقید به انجام کارهای خاص نکنید. اگر شما نمی دانید به چه چیزی علاقه دارید اما از اکتشافات فضایی یا اینکه چطور اینگونه پروژه ها انجام می شوند لذت می برید، تصور نکنید که شما باید یک مهندس هوافضا یا یک فیزیکدان شوید. در آزمایشگاه پیشرانش جت، ما مهندسان هوافضا، مهندسان مکانیک و علوم کامپیوتر داریم. اما ما همچنین شیمیدان و زمین شناسانی داریم که روی یک پروژه با هم کار می کنیم، و تمرکزمان بر این است که چگونه مریخ را بهتر درک کنیم. اگر شما سرمایه ای را در اختیار مهندسان قرار دهید، ما آن را در طول یک روز خرج خواهیم کرد! بنابراین یکی دیگر از بخش های مهم ماموریت، سرمایه پروژه است و ما افرادی در بخش امور مالی و حسابداری داریم. همچنین وکلایی داریم تا اطمینان حاصل کنیم حق ثبت ایده های جدیدمان محفوظ است و نیز مطمئن شویم که از اطلاعات حساس پروژه محافظت می کنیم.
گروه دیگری که وجودشان بسیار مهم است تیم ارتباطی است. یکی از بزرگ ترین چالش هایی که ما با آن مواجه هستیم این است که چگونه می توان ایده ها و اکتشافات را به عموم افرادی که به این حوزه علاقه مند هستند ولی ضرورتا نیازی نیست گزارش های تخصصی مانند تاریخچه کربن از بعضی مکان های مریخ را بخوانند، منتقل کنیم. بنابراین تیم ارتباطی ما تشخیص می دهند که چطور داستان را به گونه ای منتقل کنند که هم آموزشی باشد و هم بیش از اندازه وارد بخش های تخصصی آن نشوند. بنابراین اگر شما از اکتشافات فضایی هیجان زده می شوید اما ریاضی درس مورد علاقه شما نیست و نوشتن را دوست دارید، گزینه های زیادی وجود دارد. شما حتی می توانید در تیم تولید فیلم یا تیم رسانه های اجتماعی ناسا کار کنید!
درباره من
طبقه بندی موضوعی
- بزرگان ایران امروز (۱۲)
- بزرگان امروزجهان (۵)
- بزرگان ایران دیروز (۴)
- شرکتهای بزرگ دنیا (۴)
- نکته ها و قصه ها (۳۸)
- پیروزی و امید (۳)
- شرکتهای بزرگ ایران (۷)
- داستان عارفان دیروز و امروز (۳)
- موزه های خاص ایران (۶)
- خیرین بزرگ ایرانی (۱)
آخرين عناوين
آرشيو
- آبان ۱۳۹۸ (۲)
- مهر ۱۳۹۸ (۶۲)
- شهریور ۱۳۹۸ (۲۲)